ในเทวประวัติเรื่องพระนารายณ์สิบปางนั้นในปางที 4  พระนารายณ์ทรงอวตาลในรูปของพราหมณ์ร่างเคระเพื่ลงมาปราบเจ้ากรุงพาลี  ซึ่งครั้งนั้น  ทรงพระนามเจ้าธตะรัฏ  (เจ้ากรุงพาลี)  ทรงมีพระมเหสีทรงพระนาม"ศรัทธาธุเทวี"ทรงมีพระโอรส 9 พระองค์  เจ้ากรุงพาลีทรงเป็นพระมหาจักรพรรดิ์ปกครองไปทั่วแว่นแคว้นแดนสุวรรณภูมิ ทรงเป็นเชื่อสาย"พรหมวงศ์ยักษ์"ทรงมีอุปนิสัยใจคอ เป็นผู้นำที่เด็ดเดี่ยว กล้าหาญ เข้มแข็ง เชี่ยวชาญ ชำนาญการรบ เก่งกล้าสามารถ เคร่งคัดในระเบียบ วินัย เยี่ยงกษัตริย์นักรบทั่วไป แต่ด้วยทรงกรรมศึกมามาก จึงทรงปกตรองประเทศชาติบ้านเมืองด้วยกฏระเบียบ  แบบแผน ที่เคร่งคัด ดุจปกครองกองทัพ ใครกระทำผิดเพียงเล็กน้อยก็สั่งประหาร  ใครบกพร่องก็สั่ง ลงโทษอย่างรุนแรง  ทำให้ประชาราษฏรที่ไม่ชินกับกฏระเบียบแบบทหารในกองทัพพากันต้องโทษประหาร  บ้างก็ล้มตาย  บ้างก็ได้รับโทษต้องทุกข์ทรามนบ้างก็ต้องพลัดพรากจากคนที่คนรักเป็นจนวนมาก  ประชาชนคนที่เดือดร้อนทั้งหลายพากันอ้อนวอน  มหาฤาษีนักบวช ผู้ทรงศีล และเหล่าสมณะพราหมณ์ที่ตนนับถือ  ให้ไปขอร้องพระเจ้าแผ่นดิน เพราะเห็นว่า"พระเจ้า ธตะรัฐ"(เจ้ากรุงพาลี) ด้วยทรงนับถือและเคารพพระราชครู"พระศุกร์"และยังทรงให้ความเคารพ สรัทธา บูชาใน ศาสนะกิจทางศาสนานิกายของพระราชครูอีกด้วย  ครั้งหนึ่งทรงเคยประกศว่าหากเหล่าสมณะ นักบวช พราหมณ์ในนิกายเดียวกับพระศุกร์มาขอสิ่งใดก็จะทรงประทานสิ่งนั้นแก่ผู้ทรงศีลทุกประการ 
             ครั้นให้ฤาษี พราหมณ์ต่างนิกายลัทธิอื่นๆไปขอร้องอ้อนวอน แนะนำการปกครอง ก็ต่างก็โดนทำโทษ ด้วยทรงเป็นผู้รักษากฏระเบียบทีเคยปฏิบัติมาอย่างเคร่งคัดประเทศชาติ บ้านเมือง ประชาชน ผู้ทรงศีล จึงพากันเดือดร้อนกันทุกหย่อมหญ้า จึงร้อนถึง..พระวิษณุนารายณ์(ผู้รักษาโลกให้สงบสุข)  ที่กำลังบรรทมศีล อยู่ ณ. ไวยกูลโลก ให้ทรงตื่นบรรทม และได้ทรง อวตาล เพื่อมาปราบ พระเจ้า ธตะรัฐ(เจ้ากรุงพาลี) โดยทรงอวตาลมาเป็น พราหมณ์ร่างแคระ นักบวชนิกายเดียวกับพระศุกร์ ราชครู เดินจากริก แสวงบุญมายังพระราชวังของเจ้ากรุงพาลี  เมือได้พบเจ้ากรุงพาลี ก็ทรงขอพื้นดินจากเจ้ากรุงพาลีเพียง 3 ก้าว เพื่อเป็นที่แสวงบุญเจ้ากรุงพาลีก็ประทานให้ แต่พระศุกร์ราชครู ล่วงรู้ด้วยญาณจึงทูลคัดค้านแต่เจ้ากรุงพาลีก็กล่าวว่า"เป็นกษัตริย์ตรัสแล้วไม่คืนคำ  เมื่อมีนักบวช นิกายเดียวกับพระราชครูมาขอก็จะให้ทุกอย่างสมประสงค์" พระศุกร์มิอาจทัดทานได้  เจ้ากรุงพาลีจังทำการหลั่งน้ำอุทิศให้  พระศุกรืจึงเนรมิตรกายไปอุดปากน้ำมิให้หลั่งน้ำออกมา  พระนารายณ์ แปลงก็รู้ว่าพระศุกรืขวางอยู่จึงเอาหญ้าคาแยกปากกาโดนตาพระศุกร์เจ็บ  พระศุกร์ได้รับเวทนาจึงหนีกับอาศรทันที  เจ้ากรุงพาลีจึงได้หลั่งน้ำอุทิศที่ดิน 3 ก้าวแก่พราหมณ์ร่างแคระทันที  เมื่อเจ้ากรุงพาลีอนุญาติพระนารายณืจึงคืนรูป อวตาลแล้วแสดงอภินิหารก้าวครั้งที่1 คุมไปทั่วมนุษย์โลก  ก้าวที่ 2 คุมไปทั่วเทวโลก เพียง 2 ก้าวก็หมดที่จะก้าวไปแล้วจึงถามเจ้ากรุงพาลีว่าจะให้ก้าวไปแห่งใด เจ้ากรุงพาลีตกใจ เมื่อพระนารายณ์คืนรูปแล้วแสดงอภินิหารเช่นนั้นจึงได้ทูลถามพระนารายณ์ว่าตนนั้นผิดนั้นสิ่งใด  จึงทรงอธิบายความผิดในหลักการปกครอง  อันมีทศพิธราชธรรมเจ้ากรุงพาลีสำนึกในความผิดแห่งตนจึงทูลพระนารายณ์ว่า"ทรงวางพระบาทก้าวที่ 3 ไว้เหนือเศียรเกล้า  แห่งพระองค์เทอญ"เจ้ากรุงพาลีจึงจมอยูใต้พื้นพระธรณีตั้งแต่นั้นเป็นตนมา หลังจากนั้นเจ้ากรุงพาลีตั้งหน้าตั้งตาบำเพ็ญเพียรและสำนึกในความผิดแห่งตนจนพระวิษณุนารายณ์  เห็นใจประทานให้กับสู่  พระนครได้ดั่งเดิมแต่เจ้ากรุงพาลีทูลขอว่า"ให้ข้าพระองค์เป็นเพียง... ใต้ฝ่าละอองธุลีพระบาทของพระองค์...ตลอดไปเทอญ"ด้วยสำนึกผิดพระนารายณ์จึลทรงประทานพรให้มีหน้าที่คุมครองพื้นพระธรณี  ว่าเมื่อใดที่มนุษย์กระทำกิจอันเกี่ยวกับพื้นพระธรณีจะต้องทำการบูชา เจ้ากรุงพาลีเสียก่อนจึงจะเกิดความเป็นสิริมงคลแก่พิธีกรรมนั้นๆ  หากมนุษย์จะปลูกบ้าน เรือน โรง หอ ฯลฯจะต้องขออนุญาตเจ้ากรุงพาลีและต้องสร้างปราสาทที่มีเสาเดียวถวายแด่พระโอรสองค์หนึ่ง องค์ใด แห่งเจ้ากรุงพาลีขึ้น เป็นปฐมแห่งผืนดินนั้นเสียก่อนเพื่อให้ท่านคุ้มครอง  ป้องกัน ภยันอันตราย  จากภูต ผี ปีศาจ อมนุษย์ จึงจึเดความร่มเย็นเป็นสุขแก่อาณาบริเวณ  เขต  เคหะ  นิวาสสถาน และพื้นดินแห่งนั้น  โดยการแบ่งหน้าที่การคุ้มครองตามสถานที่ต่างๆคือ

     1.  พระชัยมงคลให้คุ้ครอง เขต เคหะสถาน บ้านเรือน ที่อยู่ อาศัยของผู้คน
      2.  พระคนธรรพ์ให้คุ้มครอง ห้องหอ  เรือนรัก  โรงพิธีการ  งานรื่นเริงต่างๆ 
      3.  พระนครราชให้คุ้มครองประตูป้อมค่าย บันได พิธีการงานทหาร กองทัพ 
      4.  พระวัยทัตให้คุ้มครองวัดวาอาราม เทวสถาน โรงพิธีกรรมงานกุศลต่างๆ 
      5.  พระเทเพนทร์ให้คุ้มครอง คอกปศุสัตว์ สัตว์บาล โรงสถานงานสัตว์ต่างๆ 
      6.  พระชัยสพคุ้มครองเสบีงคลัง ยุ้ง ฉาง โรงครัว เต่าไฟ ผลการผลิตต่างๆ 
      7.  พระธรรมมิกราชให้คุ้มครองพืชพันธุ์ธัญญาหารเรือกสวนไร่นาเกษตรกรรม 
      8.  พระธรรมโหราคุ้มครองป่าภูเขาลำเนาไพร เกาะ แก่ง เนิน โคกจอมต่างๆ 
      9.  พระทาษธาราคุ้มครอง ห้วยหนองคลองบึง แม่น้ำ ลำธาร และท้องทะเล 
  
         พระโอรสทั้ง  องค์ได้รับพรให้ปกป้อง คุ้มครอง แผ่นดิรถิ่นที่มนุษย์ทำการสร้างศาลถวายให้ตามโองการแห่งพระนารายณ์  แทนเจ้ากรุงพาลีแต่ด้วยอุปนิสัยใจคอของแต่ละพระองค์ที่แต่งต่างกันออกไป จึงทำให้ครอบครองแผ่นดินในสถานที่ๆต่างกันตามอุปนิสัย ความชอบของตน